Doi Suthep

Ik was nog niet in de Wat Pra That, de belangrijkste tempel hier in 't noorden, ooit de plek waar de Smaragden (Emerald) Buddha (nu bij het Koninklijk Paleis in Bangkok) stond. Dus daar ben ik woensdag geweest.
Een hele tocht naar de top van de bijna hoogste berg van ChiangMai. Het mooie van ChiangMai is dat je naast alle tuktuks ook de rode soongtaews hebt, 'n soort pickupwagens. Elke minuut rijdt er wel eentje voorbij. Steek je hand op, vraag welke richting hij gaat, en je kunt mee voor 20 Bahtjes. Tenminste, als hij al 'n passagier heeft. Zoniet, dan zeg je waar je naar toe wilt en spreekt 'n prijs af. Vind je dat te duur dan natuur afpingelen, en anders wacht je gewoon op de volgende.
Vanaf de Doi (=berg) Suthep heb je 'n geweldig uitzicht over de stad. Helaas is 't nogal bewolkt, maar desondanks kan ik de verschillende stadsdelen goed zien.
Ruim 300 traptreden opklimmen, en ik ben binnen het tempelcomplex. Er is ook 'n kabelbaan, maar dat is voor de gemakzuchtigen ;)
Voordat ik de grote tempel binnenga, loop ik eerst toevallig (?) de bibliotheek binnen. Ik bekijk wat boeken en zie een titel zoiets als "waarom wordt je monnik". Ik blader wat door en voordat ik het in de gaten heb ben ik aan 't lezen. Het wordt steeds interessanter, dus ik neem plaats aan de grote leestafel waar ook een monnik zit te studeren naar het lijkt. Na een minuut of 10 vraagt hij me of ik Engels spreek en waarom ik dat boekje aan 't lezen ben. Ik raak met hem in gesprek. Erg interessant. Hij vertelt me bijvoorbeeld alles over de betekenis van LoyKrathong, het verschil tussen de dagen ervan. Hij vertelt me ook dat wanneer ik daar interesse in heb, en dat heb ik zegt hij, gratis 2 dagen 'n cursus kan volgen om meer over Buddha te weten te komen. 2 volle dagen, van 5 's morgens tot 10 's avonds (hun dag...) Hum, niet echt mijn tijd... Maar wellicht 'n volgende keer wel 'n idee, ik weet nu in elk geval hoe ik 't kan regelen. Dan neemt hij me mee naar 'n kleine tempel: hier wordt de witte olifant vereerd. Ook hier zit 'n heel verhaal bij. In 't kort: de jade (smaragd) Buddha werd vervoerd door 'n witte olifant. Door de lange vermoeiende tocht door de jungle en bergen was 't dier sterk verzwakt. Hij viel op deze plek neer en stierf. Men zag dat als 'n teken en dus bleef de Smaragden Buddha daar en werd er 'n tempel omheen gebouwd. Overigens heeft de koning op 4 km afstand van hier zijn winteroptrekje, en is de witte olifant het teken van Thailand.
Hij legt me uit dat ik, als ik wil, Buddha en "mama-olifant" kan groeten. Eerst Buddha danken, dan met 1 pink een gouden olifant optillen (zwaar!), gebedje doen (wat maar bij me opkomt), olifant weer met dezelfde pink optillen (nog zwaarder maar 't lukt) en Buddha groeten. Ja, ik heb er foto's van! Nu dit gelukt is, zal me komende tijd veel geluk en wijsheid ten deel vallen. Dan neemt hij me mee naar de grote tempel. Ik zie daar o.a. m'n eigen DagBuddha en besluit om te offeren: lotusbloem, wierook en kaarsje. Blijkbaar onder de indruk dat ik dit al weet en doe, neemt hij me mee naar 'n erg oude monnik, die me zegent en voorziet van 'n touwtje wat onder gebed om m'n pols gedaan wordt. Betekenis hiervan is geluk en voorspoed voor mij. Al met al 'n unieke, aparte ervaring...