3 november

Zelfs 't ontbijt bestaat uit rijst, rijst, rijst en van pittig tot heel pittige warme gerechten, gelukkig ook 'n EnglishBreakfast-gedeelte, da's op dit moment meer aan m'n maag toevertrouwd.
Vanmorgen ga ik de eerste tempel bekijken. Helaas is de "Wat Arun" van de gouden Boeddha enkele maanden dicht ivm renovatie, dus ga ik naar de "Wat Suthat". Schitterend om te zien, veelvoud aan details, monniken die les geven aan kids, enz.
Van daaruit naar het Koninklijk Paleis met daarin de tempel van de Emerald Boeddha, van jade. Tjee, wat 'n drukte, maar ook 'n superervaring! Eenmaal binnen in de tempel, zonder schoenen uiteraard, in m'n kleermakerszit overvalt me 'n ontspanning die ik nog niet kende, en die ik verder ook echt niet kan omschrijven. Ik weet nog steeds niet wat, maar íets overkwam mij, tranen liepen over m'n wangen, héél vreemd, tegelijk ook heel gelukkig... Ik heb 't idee dat ik hier helemaal op m'n plek ben, maar, zoals beloofd, ik kom gewoon terug hoor! Misschien wel met héél veel om over na te denken....
Vervolgens in 'n longtailboot door de klongs van de ChaoPraya rivier. Huizen die in 't water staan, ziet er armoedig uit voor onze begrippen, maar ik heb begrepen dat dit niet uit pure armoede is. Schijnt dat wonen op 't water gratis is, dan hoeven ze geen bouwgrond te kopen...
Na de lunch ChinaTown in. Als je er nooit geweest bent mis je wellicht niks, maar deze ervaring had ik echt niet willen missen.
Effe m'n blog bijgewerkt tot nu, vanavond naar 'n show zoals je die in Thailand absoluut moet meemaken.