De jungle in...
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Henk
31 Maart 2011 | Thailand, Bangkok
Gisteravond was werkelijk heel super in het snookercafe. Echt gezellig. Hoewel er maar een paar mensen zijn, is de sfeer heel prima.
Vanmorgen het ontbijt genuttigd: het restaurant ligt pal aan het strand, dus een betere plek is er niet. Ik kies voor een tafel die het dichtst bij het strand is. Weet je wel hoe lekker dat is, in de halfschaduw aan het strand ontbijten met op de achtergrond alleen het geluid van het ruisen van de zee.
Vandaag ga ik de jungle in, eerst 'n stukje rijden met de brommer, en dan weg van de bewoonde wereld. Die Thai weten overal geld uit te slaan: waar de jungle begint, moet je eerst entree betalen. Ben je een Thai, dan kost het 20 Baht om vanaf hier naar boven te klimmen. Ben je een Farang (ik dus) kost dezelfde entree 200 Baht... Het wordt een hele klim. Geen normaal pad dat je kunt volgen, maar een soort van hobbelige sleuf dat je, wanneer het droog is, kunt gebruiken als wandelpad. Wel opletten voor alle boomstronken, kleine en grote keien die, wanneer het regent, door de waterstroom worden meegenomen. Je kunt ook niet van het pad af, je hebt ongeveer een halve meter breed, af en toe een meter, en meteen langs het "pad" de dichtbegroeide jungle. Af en toe een doorkijkje naar beneden. De afstand is ongeveer een kilometer, en dat op m'n slippers is eigenlijk niet zo'n heel goed idee geweest. Maar ik heb tijd, en rustig aan kom ik wel vooruit. Het is benauwd warm, en heerlijk rustig. Gig loopt voorop, en gaat als een speer, ikzelf doe het lekker op m'n gemak. Als ik bij de KlongPhlu-waterval aankom, ben ik toch bekaf van het geklim en geklauter. Een schitterend gezicht! Ik schat de waterval op 50 meter hoog, het water stort zich in een meertje waar je in het kraakheldere water lekker kunt zwemmen. Als ik een beetje ben uitgerust van de tocht naar hier boven, klauter ik eerst maar eens naar halverwege de waterval. Dat valt niet mee op de toch wel gladde en steile rotsen. Eenmaal halverwege aangekomen is het zicht prachtig. Hoger kan ik niet komen, dat is echt recht omhoog tegen de rotswanden. Wanneer het flink regent zijn deze rotswanden een groot watergordijn vertelt Gig me. Een grote spelonk in de rotsen vangt het water van de waterval op, van waaruit het langzaam naar het meertje loopt. Gig maakt meteen een paar foto's van mij met de waterval op de achtergrond. Even een uurtje in het meertje lekker badderen: even wennen aan het koude water, maar een heerlijke opfrissing. Echt lekker! De tocht naar beneden gaat al net zo moeilijk als naar boven... met regelmaat moet ik me omdraaien om fatsoenlijk een meter naar beneden te klauteren, en af en toe zelfs zittend van 'n stuk rots af laten glijden. Wel een avontuur! Eerder ben ik al eens bij enkele andere watervallen in het Noorden van Thailand geweest, maar daar hebben ze voor de bezienswaardigheid gewoon echte paden aangelegd. Hoe anders is het hier, dit is echt puur natuur.
Eenmaal beneden aangekomen vraagt Gig wat ik heb gedaan. Ik blijk een bult midden op m'n voorhoofd te hebben ter grootte van een 2-euromunt. Waarschijnlijk gestoken door een of ander insect, maar ik heb er niks van gemerkt. Natuurlijk heb ik me voordat ik de jungle inging flink ingesmeerd met DEET, wat de muggen enz op afstand moet houden. Het werkt prima, maar wellicht dat een of ander insect zich er niet aan gestoord heeft. Doet verder geen pijn, maar 't ziet er niet uit. Ik behandel de bult met de antiprik uit m'n reisapotheek. Dat zal wel helpen.
Voor vanavond heb ik verder geen plannen: het wordt weer het snookercafe waar ik me gisteren prima vermaakt heb. Alleen wordt het nu te gezellig. Na wat snookeren komen de spelletjes op de bar. Wie verliest betaalt een drankje. De spelletjes duren niet al te lang, dus borreltje na borreltje wordt naar binnen gewerkt. Het is echt laat als ik besluit dat het nu wel genoeg is geweest. Ik ben best dronken... en Gig is er nog erger aan toe. De cafebaas zegt nog dat we voorzichtig moeten zijn als we naar huis gaan, en dat beloven we. Eenmaal terug op mijn kamer val ik op mijn bed en ben vertrokken.
-
31 Maart 2011 - 15:40
Mups:
Haha wat een zuiperd bende toch pap!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley