Eindelijk... terug in Thailand

Bangkok, de stad met de langste naam ter wereld: Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayuthaya Mahadilok Phop Noppharat Ratchathani Burirom Udomratchaniwet Mahasathan Amon Piman Awatan Sathit Sakkathattiya Witsanumkam Prasit. Vrij vertaald: "De stad van engelen, de grote stad, de woonplaats van de smaragdgroene Buddha, de ondoordringbare stad (in tegenstelling tot Ayutthaya) van de god Indra, de grote hoofdstad van de wereld die met negen kostbare edelstenen is begiftigd, de gelukkige stad, rijk aan een enorm Koninklijk Paleis dat de hemelse woonplaats gelijkt waar de gereincarneerde god regeert, een stad die door Indra is gegeven en die door Vishnukam is gebouwd."
Bangkok heeft het wereldrecord voor de langste plaatsnaam.
100 jaar geleden woonden hier zo'n 365000 mensen. Inmiddels zijn dat er ruim 8miljoen... Door de expresshighways en de skytrain, die beide op betonnen pijlers boven straatniveau liggen, is veel zicht aan het oog onttrokken. Een straat als Silom was 20 jaar geleden nog een open straat, nu lijkt hij meer op een tunnel. Het stadsbeeld van Bangkok kenmerkt zich niettemin, voor de wandelaar die zijn ogen open houdt, door de aanwezigheid van de vele boeddhistische en chinese tempels. Dwalen door deze immense stad toont grote tegenstellingen. Wijken met grote hotels en dure kantoorgebouwen worden afgewisseld door arme wijken en ook sloppenwijken. De stad heeft ook groen. Midden in Bangkok ligt het grote LumpiniPark, een oase van rust, in deze hectisch drukke stad. Iets buiten het centrum liggen nog diverse andere parken, maar Lumpini is met 56 hectare wel het grootst.

En ik, ik ben er weer... Bangkok moet je voelen, proeven en ruiken. Zoals al eerder ooit geschreven hier, elke meter ruikt anders. Ik ben blij, blij en gelukkig dat ik er weer mag zijn...