Hele dag aan de snorkel... ;)

Vanmorgen om 6 uur opgestaan, om 7 uur staat de taxi voor de deur om me naar Ban BangBao te brengen, een authentiek vissersdorpje aan het zuidelijke puntje van KohChang. Het authentieke eraan is dat alle huizen enz op palen in het water staan, geen beton enz, maar alles van hout, oa bamboe. Je zou zeggen hoe is het mogelijk dat hier mensen kunnen leven.
Gig heeft zich vergist, de taxi komt niet om 7 maar om 8 uur weten ze aan de receptie van m'n resort te vertellen. Gelukkig maar, kunnen we in elk geval eerst nog ontbijten. Netjes op tijd terug, maar de taxi laat behoorlijk op zich wachten. Het is bijna 8.45 voordat ie opduikelt. Hij zit ook al redelijk vol, maar nog voldoende plaats voor ons twee. Vol gas gaat ie rijden, want om 9.30 vertrekt onze boot vanaf de pier in BangBao. We zijn er toch nog goed op tijd.
Na het inchecken gewapend met flesjes water de boot op, waar we de hele dag op zullen rondvaren.
Zoals ik gisteren al zei moet het best spectaculair gaan worden vandaag. Vorige keer heb ik gesnorkeld bij Koh Larn, maar daar was weinig vis te zien, en het water was niet echt helemaal helder zoals gezegd was. Ik had zelfs een onderwatercamera, van de foto's die daarmee gemaakt werden waren maar een paar echt goed geschoten. Komt natuurlijk ook omdat ik m'n bril niet kan ophouden tijdens het snorkelen... misschien toch maar eens tijd voor lenzen. Dit keer heb ik dus niet de moeite genomen een onderwatercamera aan te schaffen. Ik heb er werkelijk eeuwige spijt van...!
Ik ga snorkelen rond 4 van de 58 eilandjes die om Koh Chang heen liggen, in het gebied van het National Marine Park, een beschermd natuurreservaat.
Na 'n uurtje varen komen we bij de eerste plek: Koh ThongLang. Het water is blauwer dan blauw, en ongelogen waar: zo helder water heb ik nog nooit gezien...
Na de nodige instructies het water in, en oooowwww... wauwwwww, wat mooi! Hele scholen vissen zwemmen om me heen. Ik ken alle namen niet natuurlijk, maar ik heb ze vaker in aquaria gezien. In het ondiepere gedeelte probeer ik gaan te staan. En dat had ik dus niet moeten doen... ik trap meteen op een zee-egel! Jeeee, dat doet zeer...! Dapper snorkel ik toch maar verder, want er is zoveel te zien, dat wil ik me niet laten ontgaan. Als ik mijn tenen flink krom, dan valt de pijn wel mee. Wat heb ik er spijt van dat ik geen camera heb... Zo mooi, en van zo dichtbij. Het lijkt ook alsof de vissen zich helemaal niet aan me storen, alleen als ik mijn armen wat wilder beweeg schieten ze weg, maar zijn ook zo weer terug. De bodem is bedekt met koraal, niet het hele kleurige, maar wel heel mooi om te zien.
Na 'n half uur moet ik de boot weer op om naar het volgende eiland te varen. Ik bekijk mijn voeten eens als ik op het dek ben, en ik heb allemaal zwarte puntjes in mijn voeten... Ik laat het aan Gig zien, die is meteen helemaal in paniek, en roept hulp van de bemanning. Er komt iemand aan met een jerrycan en een groot kapmes. Ik denk "oeioei wat gaan we nu beleven". Het kapmes dient om de stekels in mijn voeten los te slaan. In de jerrycan zit alcohol, wat schoonmaakt en verdoofd. Ik krijg ook nog 2 paracetamollen tegen de pijn, en over 10 minuten moet ik er geen last meer van hebben. Dat blijkt ook zo te zijn: wanneer we bij Koh Nok aankomen om het water weer in te gaan, heb ik alleen 'n beetje last met lopen, het valt wel mee. Ook hier weer de mooiste soorten vissen, o.a. een vis met allemaal regenboogkleuren gezien, heel mooi, en die blauwe met die gele neus die je vaak in aquaria ziet. Zou ik Nemo hier misschien ook tegenkomen ergens, je weet wel: de oranjewitgestreepte clownsvis. Zou grappig zijn. Echt heel mooi allemaal, en ook bij het volgende eiland, Koh Lek, hetzelfde schouwspel, alleen weer andere vissen, en kleuriger koraal, supergezicht om te zien!
Voor Koh Wai, het volgende eiland moeten we een uurtje varen. Koh Wai staat bekend om z'n prachtige koraalriffen, en schildpadden die er zwemmen. Op Koh Wai zelf kunnen we ook aan land, oa om het schildpaddenopvangcentrum te bezoeken. Dit centrum heeft als doel, net als bijv de zeehondencreche in Pieterburen, schildpadden op te vangen die problemen hebben, en daarna weer in de oceaan uit te zetten. In het verzorgingscentrum zitten echter maar 4 kleine schildpadjes, verder is het leeg. Met nadruk wordt gevraagd om niet op het koraal in zee gaan te staan, en vooral om niks ervan mee te nemen. Geweldig mooi om te zien! Een fantastische ervaring!
Tegen 17 uur zijn we weer terug in Ban BangBao, waar de taxi alweer staat te wachten om ons terug te brengen naar ons hotel.
Aangezien we nog niet vis genoeg gezien hebben, kiezen we er voor het diner maar weer eentje uit, die met smaak op de grill wordt bereid...