Laatste week: wet...wet...wet...

De zomer is echt begonnen hierzo... temperaturen overdag tot aan 40 graden, en hoewel het bewolkt is, schijnt de zon er volop doorheen. Ik kom dus ook niet buiten zonder m'n petje en zonnebril. Da's niet te harden. Een fles water in de hand is ook wel verstandig. Wanneer ik 's morgens gedouched heb, kan ik dat na het ontbijt alweer doen. Wanneer ik 'n stuk gelopen heb kan ik m'n shirt uitwringen. Het plakt van alle kanten, maar het voelt heerlijk. Je zou 5 keer per dag kunnen douchen, maar het heeft geen nut. Ik houd 't er maar bij om dat te doen voordat ik bijv ga eten of ergens naar toe ga, ben ik dan in elk geval wat opgefrist.
Zoals de titel van vandaag al zegt, is de laatste week aangebroken. Het gaat snel, boven verwachting niet sneller dan ik kan bijhouden. Dat is een goed teken.
Zoals ik over zondag al schreef ben ik 's avonds lekker op stap gegaan. Omdat Bubbles nog niet open was, het is nou eenmaal een nightclub, ben ik naar m'n bekende barretjes gegaan. Per slot van rekening hebben ze in die ene bar speciaal voor mij een fles SangSom staan... Al snel heb ik contact met Fem. Ik zag hem gisteren al, en vond hem wel leuk, maar hij was te druk met andere Farang. Hoewel de Thai zich heel goed kunnen bewegen tussen verschillende contacten, is dat gisteren niet gelukt. Hij is een gezellige jongen, en babbelt er goed op los, hoewel zijn Engels ontiegelijk belabberd is. Oorspronkelijk komt hij van Sukothai, ergens halverwege Bangkok en ChiangMai. Hij is hier om te werken, en werkt dus in deze bar. Gisteren zag ik hem ook in een andere bar, maar hij legt me uit dat alle boys die hier werken, voor alle bars werken. Er zijn er 5, met 5 eigenaren. De boys zijn bedoeld om mensen binnen te halen, te bedienen, en te enthousiasmeren. Ze krijgen hiervoor 100 Baht per dag (da's 2,50 euro!), en werken dan van 17 uur tot de bar sluit (kan 5 uur zijn...). Ondertussen hopen ze natuurlijk op een drankje, en dat is waar het de eigenaren om te doen is. Ik vraag hem of zijn kamer dichtbij is. Nee, zegt hij, hij verdient niet genoeg om dat te betalen. Van zijn loontje kan hij eten, slapen doet hij achter de bar. Hij wijst me zijn tas met de spulletjes die hij heeft. Dit is armoedig, maar ik laat me niet echt inpakken. Ik weet hoe sommige boefjes te werk gaan: ik ben genoeg gewaarschuwd. En dit is er zo eentje. Wanneer ik hem naar zijn familie vraag begint hij zijn verhaal over dat hij toen hij 6 was door zijn moeder bij zijn vader is gelaten. Vader keek niet naar hem om, moeder vertrok naar Bangkok met z'n zusje, lang niks van gehoord. Als je niet weet dat ze je zo willen inpakken, ben je verkocht. Inmiddels heeft hij wel wat te drinken gekregen uiteraard. Ondertussen loopt hij heel handig met regelmaat naar andere gasten, en heeft ook daar een drankje staan. Gewiekst manneke.
Het voordeel voor andere mannekes is dan weer, dat wanneer degene die bij je zit even weg is, dat de volgende probeert contact te maken, en als ze dan contact met je hebben blijven ze ook terugkomen. En zo zitten er uiteindelijk 4 om te vechten... Ze zijn er heel duidelijk in, ze willen stuk voor stuk met me mee naar m'n hotel om voor me te zorgen. De ene vraagt 1000 Baht, de andere 2000. Dus ik denk dat ik vannacht weer 'n lonely night heb.
Uiteindelijk zie ik in een van de andere bars een leuk manneke. Ik betaal m'n rekening en loop naar toilet, voorbij hem dus. Hij knipoogt en wanneer ik terugkom schuif ik bij hem aan. Leuke klets, gezellig, redelijk Engels, dus helemaal prima. Uiteindelijk toch geen lonely night... ;)
Na het ontbijt zet ik Mek in een tuktuk naar huis, en ga zelf weer slapen. Ik heb wat slaap in te halen. Wanneer ik wakker word plenst er een hevige regen- en onweersbui. Niet verwonderlijk, als je bedenkt hoe warm het is de laatste dagen.
Vanmiddag dan maar naar de sauna denk ik, dan is de temperatuur ook beter te verdragen, om buiten iets te doen is het echt geen weer voor. Onderweg in de tuktuk wordt er al op veel plaatsen met waterpistolen geschoten op het voorbijgaande verkeer. Ze raken me niet, maar dat zal komende dagen heus nog wel gaan gebeuren, vrees ik. Ik heb alvast plastic hoesjes voor telefoon, beurs en fotocamera.
In de fitnessruimte van de sauna zie ik een oude bekende: 3x raden: pure toeval, maar het is volgens mij Chon.
Ik wacht nog maar even af. Wanneer hij mij ziet, kijkt hij me onderzoekend aan, en vraagt uiteindelijk of hij mij niet ooit eerder gezien heeft. Nu weet ik het ook zeker, en vraag naar zijn naam. Inderdaad, hij is het... Stiekem ben ik blij dat ik hem weer tref. Samen lekker wat gegeten, vertelt me vanalles over het programma voor Songkran, en heeft me, net als vorige keer, op z'n brommer naar m'n hotel gebracht...
We hebben afgesproken dat we nu vanavond, samen eten, herinneringen ophalen, en hij gaat me andere bars laten zien.
Vannacht begint Songkran, het Thais nieuwjaar. Vanavond zullen in de Thaise families de rituelen van de waterzegeningen zijn, da's iets anders dan onze oliebollen op oudjaar. Om 1 uur vannacht zullen boeren en jagers met geweren de lucht in schieten om al het kwade weg te houden voor het nieuwe jaar. Morgenvroeg om 6 uur start het hele gebeuren wanneer de zon opkomt. Ik zal het niet droog kunnen gaan houden, weet ik nu al zeker...