M'n laatste volle dag

Tjee, de tijd vliegt echt om de laatste dagen... :-( Dat is nou eenmaal een feit wanneer je het leuk hebt. Ik heb het super naar m'n zin!

Vandaag had ik dus echt gepland wat te gaan doen. Omdat ik een taxi nodig had moest dat wel.
Na een leuke avond gisteren waarbij het 3 uur werd vanmorgen, liep om 7 uur de wekker al weer af... Om 9 uur heb ik de taxi besproken. Niet dat ik nou 2 uur nodig heb voor vertrek, maar ik moet 1. iemand wakker zien te krijgen, en die Thai kunnen nogal heel erg goed slapen (beter nog dan ik...), 2. moet ik heel rustig aan zelf wakker kunnen worden en heb ik wat tijd nodig voor m'n ontbijtje. Al met al is Mek er redelijk snel ook uit, en kunnen we aan onze dag beginnen.
Het idee is om eerst naar PhuPing Palace te gaan, het winterpaleis van de koning op de Doi Pui (doi=berg), en vervolgens naar de Wat Phrathat Doi Suthep op de gelijknamige berg.
Omdat ik nu redelijk wat foto's kan uploaden, denk ik dat 't leuk is om gewoon een impressie te laten zien op aparte pagina's.

Het is gloeiendig heet vandaag, 41 graden, en het voordeel is dat het wat bewolkt is. Anders zou het echt niet vol te houden zijn. Zelfs boven in de bergen is het nog 34 graden, en dat is toch zo'n 1500 meter boven zeeniveau.
Ik heb een privetaxi geritseld voor deze dag, die de hele dag tot mijn beschikking staat. Ik heb een mooie prijs afgesproken, en tot het eindpunt kan ik stoppen waar ik wil. Maar het doel is duidelijk: alleen deze 2 dingen vandaag, dat is meer dan voldoende.
Hoewel de taxi voorzien is van airco komen we redelijk bezweet terug. Dus eerst maar 'n lekkere douche, daarna naar de bar lekker wat bijkomen. Ik heb hier nog mijn watergun liggen, dus ik kom op het goeie idee om dat ding mee te nemen voor de straatschoffies waarover ik eerder al schreef. Die zullen er absoluut blij mee zijn, en ikzelf kan dat ding toch niet mee naar huis nemen. Ze zijn er inderdaad dolgelukkig mee, en ondanks dat Songkran inmiddels voorbij is, wordt er nog lekker met water geknoeid...

Ondertussen moet ik Mek nog bedanken voor z'n gezelschap. Hij weet dat ik hem niet in geld ga betalen, dat doe ik nou eenmaal nooit. Hij heeft van me gegeten en gedronken, als 'n prins kunnen slapen, en nu gaan we shoppen. Ik vind dat hij nieuwe kleren nodig heeft, en hij vindt 't meteen helemaal geweldig. Uiteindelijk sjouwt hij zich een breuk aan alles wat ie gekregen heeft. Hij wil niet dat ik een tas overneem, daar is ie te trots voor, dat hoort niet, ik heb immers ook al betaald voor hem. Hij kan zich nu van top tot teen, van ondergoed tot sok, van shirt en bloes tot broek, van jas tot schoen, compleet opnieuw kleden. Hij is absoluut de man nu. De schoenen waren het duurst, rooie Nikes, die wilde hij 't liefst hebben, de jas heeft hij nog geruild voor eentje die ik mooier vond en hij inderdaad ook maar nog niet gezien had, en totaal ben ik voor hem zo'n 60 euro kwijt. Geen geld voor mij, en hij heeft 't verdiend.

Trots als een pauw trekt hij sowieso alles nieuw aan voor het avondeten, hij glundert, en dat doet mij plezier. Ik ben van mening dat ik een goede daad gedaan heb.
Na het avondeten is het afscheid nemen geblazen. Afscheid van nieuwe vrienden die ik gemaakt heb, afscheid van de straatschoffies met wie ik zoveel plezier gehad heb, afscheid nemen van de eigenaars van de bars die me goed vermaakt hebben, afscheid nemen van m'n "beste vrienden" door ze mee te nemen na het sluiten van de bars naar de disco die ik enkele dagen geleden ook al bezocht heb.
Ik weet nog niet hoeveel er mee zullen mogen, ik weet ook niet of ze er allemaal zullen zijn, ik maak op 't laatste moment m'n keuze wel, en het zullen er absoluut wel 'n stuk of zes zijn.